แวเนสซ่า เดเซเร ทิมเฮเด

          วาเป็นลูกครึ่งไทย – สวีเดน อายุ 18 ปี ปัจจุบันศึกษาอยู่ปีที่ 4 สาขาวิศวกรรมการบินและอวกาศ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วาสื่อสารได้ 3 ภาษา ได้แก่ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และสวีดิช นอกจากความสนใจด้านวิศวกรรมแล้ว วายังชอบพัฒนาตัวเองผ่านการทำกิจกรรมต่าง ๆ และหวังว่าจะใช้ความรู้ความสามารถในการเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาสังคมตั้งแต่เด็ก วาเป็นคนมุ่งมั่นมากและชอบเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากคนรอบตัว วาเคยถามคุณยาย ทำไมถึงไม่มีผมเหมือนหนู คุณยายเลยตอบว่า เพราะเป็นมะเร็ง ต้องทำคีโมรักษา ผมเลยร่วง ด้วยความคิดง่าย ๆ ในวัยเด็ก วาจึงเลี้ยงผมให้ยาว และตัดครั้งแรกเพื่อนำไปทำวิกให้คุณยาย หลังจากนั้นมาตลอดชีวิต วาก็ตัดสินใจตัดผมไปบริจาคให้โรงพยาบาลรามาธิบดี เพื่อใช้ทำวิกสำหรับผู้ป่วยมะเร็ง เพราะวารู้ว่ามีอีกหลายคนที่ไม่มีผมเหมือนคุณยาย และวาอยากเป็นกำลังใจและทำอะไรเพื่อพวกเขาบ้าง วาเชื่อว่าแม้แต่สิ่งเล็กน้อยจากตัวเรา ก็สามารถเปลี่ยนเป็นพลังใจให้ผู้อื่นได้

          เมื่ออายุ 13 ปี วาตัดสินใจสอบเทียบเข้ามหาวิทยาลัยก่อนกำหนด หลังจากที่สูญเสียคุณปู่ไป คุณปู่ของวาพิการ แต่ไม่เคยอ่อนแอ เป็นแรงบันดาลใจที่สอนให้วารู้ว่า เราสามารถฝันให้ไกลและมุ่งมั่นสู่เป้าหมายนั้น คุณปู่คือคนที่เชื่อมั่นในตัววาที่สุด ท่านเคยบอกว่า ความฝันสูงสุดของปู่ คือเห็นวารับปริญญา และประสบความสำเร็จ มีอนาคตที่ดี แต่ท่านก็จากไปก่อนที่วาจะทำได้ วาเลยอยากจะทำทุกอย่างให้เร็วขึ้น เพื่อคนสำคัญรอบตัววาที่ยังอยู่ แต่มีเวลาน้อยลงทุกวัน วาติวอย่างหนัก ไม่ได้สนุก ไม่ได้เที่ยวเหมือนเด็กวัยเดียวกัน เพื่อเรียนเตรียมตัวสอบเทียบ มีแต่คนบอกว่ามันยากมาก ยากเกินความสามารถของเด็กอายุ 13 คนหนึ่ง แต่วาเชื่อว่า “เราไม่ควรเอาคำว่ายากหรือทำไม่ได้มาเป็นขีดจำกัดของเรา” และหากว่าวามีเป้าหมายแล้ว วาจะมุ่งมั่นและพยายามจนกว่าจะถึงฝัน

          ตอนอายุ 15 ปี ในรั้วมหาวิทยาลัยปีที่ 2 วาได้รับเลือกเป็นประธานสาขาวิศวกรรมการบินและอวกาศ ซึ่งทำให้วาฝึกฝนด้านการเป็นผู้นำ การจัดการปัญหา และการทำงานร่วมกับผู้อื่น นอกจากนี้ในปีเดียวกัน วายังได้รับใบรับรองเป็น Data Scientist จาก IBM  และเป็นนักกีฬาคณะ คฑากรคณะ พิธีกร และอีกมากมายเพื่อฝึก Time Management และได้ฝึกฝนตัวเอง สิ่งเหล่านี้ทำให้วารู้ว่า “ความพยายามไม่เคยหักหลังใคร” จากที่เราเริ่มทุกอย่างจากศูนย์ เราก็สามารถทำได้หากเราพยายาม

          ในวัย 17 ปี วาเขียนวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับอุบัติเหตุจากการชนของนกในระบบการบิน และแนวทางการออกแบบปีกใหม่เพื่อลดความเสี่ยงในอนาคต ได้แรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์เครื่องบินตกในเกาหลีใต้ช่วงปลายปี 2024 งานวิจัยนี้ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารระดับ Q1 ซึ่งถือเป็นระดับสูงสุด และในปัจจุบันมีนักศึกษาสองกลุ่มจากสถาบันต่าง ๆ ที่นำวิทยานิพนธ์ของวาไปใช้เป็นฐานในการทำวิจัยต่อ วารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง และภูมิใจที่ความพยายามของเราสามารถทำประโยชน์ให้คนอื่นได้นำไปต่อยอดอีกค่ะ